Notentaartje is een klein taartje met daarop een keur aan noten. Niet alleen erg lekker, noten zijn ook nog eens heel gezond.
Het mooie aan dit recept is dat je helemaal zelf kunt bepalen welke soorten noten je wilt gebruiken voor het taartje, en dat het geschikt is om als gebak te eten bij de koffie of de thee, maar ook erg geschikt om als nagerecht te eten.
En dat is met de feestdagen in aantocht natuurlijk een extra reden om dit taartje te maken.
Je kunt een kant en klare notenmix in de winkel kopen, maar ook zelf een aantal soorten noten uitzoeken. Wij hebben deze taart gemaakt met onder andere pistachenoten.
Voor dit notentaartje heb je een bakvorm nodig van 20 centimeter doorsnede.
Recept Notentaartje
Benodigdheden
- Oven
Ingrediënten
- 150 Gram Bloem
- Extra bloem om werkblad te bestuiven
- 75 Gram Boter
- 75 Gram Suiker
- 6 Gedroogde abrikozen Laat de abrikozen geruime tijd wellen, of gebruik verse abrikozen.
- 175 Gram Noten De soort kun je zelf uitkiezen.
- 150 Gram Rietsuiker
- 1 Deciliter Slagroom
- Zout
Bereiding
- Meng in een grote kom bloem, rietsuiker, de boter, en het zout. Kneed dit tot een soepel en samenhangend deeg.Dek het deeg af, en laat het ongeveer 20 minuten rusten in de koelkast.
- De oven voorverwarmen op 175 graden.
- Bestuif het werkblad met wat bloem.
- Haal het deeg uit de koelkast en rol dit tot een lap, zodat het deeg de hele bakvorm kan bedekken.
- Hak de noten grof.
- Snij de gewelde abrikozen in kleine stukjes en verdeel deze over het deeg in de taartvorm.
- Een halve deciliter water in een pan doen met de rietsuiker. Laat dit mengsel karameliseren.
- Meng nu de gehakte noten door het mengsel, en de slagroom.
- Verdeel dit over de taart, en bak de taart in het midden van de oven gedurende ongeveer 50 minuten.
Notities
Wat is het budget?
Wat is het budget?Een gebakje dat draait om de rijke smaak van noten is een slimme keuze als budgetvriendelijk dessert dankzij de eenvoud en beschikbaarheid van de ingrediënten. Door gebruik te maken van een basis van zelfgemaakte pâte sucrée en een vulling van geroosterde noten, gemengd met een eenvoudige siroop op basis van suiker, honing en een scheutje citroensap, kun je een verfijnd resultaat bereiken zonder hoge kosten. Het gebruik van restjes noten, denk aan walnoten, hazelnoten of amandelen, en een minimale hoeveelheid boter en suiker maakt het niet alleen betaalbaar, maar ook een duurzaam recept, waarbij verspilling wordt tegengegaan. Met een correcte blindbaktechniek voor de bodem en een gecontroleerde karamellisatie van de vulling haal je met weinig middelen een professioneel ogend resultaat.
€ 3,40 voor 4 personen. Dus ongeveer € 0,85 per persoon.
Hoe ik een Notentaartje klaarmaak?
Hoe ik een Notentaartje Notentaartje. Al bij het uitspreken van dat woord loopt het water me in de mond. Het is meer dan een dessert; het is een ambacht, een samensmelting van smaken en texturen die mij telkens weer betovert. Een perfecte balans tussen knapperige noten en een fluweelzachte vulling, gedragen door een goudbruin gebakken deeg dat zijn subtiele boterige karakter niet onder stoelen of banken steekt. Iedere keer dat ik aan zo’n taartje begin, voelt het alsof ik een klein meesterwerk creëer, iets wat evenzeer gezien als geproefd moet worden.
Het begint al bij de keuze van de noten. Walnoten, hazelnoten, amandelen, elk heeft zijn eigen charme en eigenzinnige karakter. Ik rooster ze altijd eerst, zodat ze hun oliën vrijlaten en hun smaak verdiepen. Dat aroma dat opstijgt wanneer ze uit de oven komen, verwarmt niet alleen mijn keuken maar ook mijn ziel. De vulling, een zijdezachte karamel die ik op lage temperatuur laat indikken, is een werkje dat geduld vereist. Een goede karamel is als een fragiel evenwicht: te snel, en hij verbrandt; te langzaam, en hij mist die diepte van smaak waar ik naar streef. Het toevoegen van een scheutje room en een snufje fleur de sel maakt het geheel af, een tegengewicht voor de zoetheid dat het taartje naar een hoger niveau tilt.
Dan is er nog het deeg, de basis waarop alles rust. Een klassieke pâte sucrée, luchtig en toch stevig genoeg om de vulling te dragen zonder door te zakken. Het kneden van de boter met de bloem, het moment waarop de ingrediënten samensmelten tot een homogeen geheel, dat voelt bijna therapeutisch. Wanneer ik de taart uit de oven haal, luister ik altijd even. Ja, luisteren. Het kraken van de notenlaag bovenop de afkoelende karamel vertelt me dat ik goed zit. Dit is geen haastwerk; dit is geduld, precisie, en liefde.
Ik eet het notentaartje nooit vluchtig. Nee, het verdient mijn volledige aandacht. Het snijden van de eerste punt, het mes dat door de laag noten breekt en de karamel zachtjes laat uitvloeien, is een moment van pure anticipatie. De eerste hap vertelt een verhaal: de diepe, aardse smaak van geroosterde noten, het rijke zoet van karamel, en dat boterige, kruimelige deeg dat alles samenbindt. Het is een moment van geluk, een culinaire omhelzing. En telkens weer besef ik, terwijl ik geniet van iedere hap, dat het niet alleen een taartje is. Het is een ode aan ambacht, aan smaak, en aan de vreugde van het delen, al beken ik dat ik dit meesterwerk liever voor mezelf houd.
